Prawo ojca....

Dzisiaj będzie mniej optymistycznie,choć nie chcę nikogo tutaj dołować-spokojnie.
Muszę tylko gdzieś wyładować narastającą we mnie latami wściekłość.Przy okazji może ktoś to przeczyta,może podzieli lub nie moje zdanie.
Rzeczywistość jest taka,że w dzisiejszych czasach kobiety nie zgadzają się już na byle co/kogo w domu, byle tylko portki były. Skutkuje to coraz większą ilością rozwodów. Jest coraz więcej dzieci,które muszą odnaleźć sie w nowej rzeczywistości. Wszystko jest ok jeżeli dziecko może mieć normalny kontakt z obojgiem rodziców.Czuje się kochane i ważne dla jednego i drugiego. To zdrowa, normalna sytuacja.Normalna w całej tej zwariowanej dla niego sytuacji, lepsza zapewne niż życie w domu w którym nic nie idzie jak należy.
MójCiOn ma ojca,ojca na którego jako dwu- trzylatek czekał z zapartym tchem,bo miał przyjść,pobawić sie,przytulić,być. Ojca,który obiecywał i nie pojawiał się na umówione wizyty- no może w czasie rozwodu,wtedy był wzorem cnót wszelakich. To nie on patrzył na oczy pełne łez,na buzię w podkówkę. Nie on musiał zaradzić rozczarowaniu ogarniającemu maleńkie serduszko.
Przyszedł jednak czas,że nauczyliśmy się normalnie rozmawiać, chciałam tego dla dobra MCO. Można to nawet nazwać fajnym koleżeństwem,bez żali,rozpamiętywania ......
Od kilku lat nazwijmy go K. ma nową żonę,nowa żona to nic zdrożnego- w końcu każdy ma prawo do życia z kimś w szczęśliwym związku, nie bycia samotnym. K.ma, ja mam - to normalne. Wszystko było ok do czasu pewnego ważnego w życiu dziecka wydarzenia gdzie K.pojawił sie z żoną. Poznałam tą panią,piękna dziewczyna,wydała mi się bardzo ciepła i miła. POZORY! Od tego czasu K. nie może zobaczyć się ze swoim synem, nie wiem czy ze względu na to,że MCO okazał się miłym,ładnym chłopcem czy też dlatego,że jego mama nie jest starą pomarszczoną wiedźmą z nadwagą a ciągle nieźle wyglądającą kobietą? Ona stała się zaborcza,zazdrosna i postawiła ultimatum. A K.? K. zrezygnował....poddał sie dla dobra małżeństwa.
I tu mój apel:
Piękna kobieto dla mnie on może być już tylko znajomym,nie odczuwam nic z uczuć wyższych jak miłość i przywiązanie. Nie chcę burzyć Twojego związku-jestem w szczęśliwym dłużej niż Twój staż małżeński, ale nikt nie dał Ci prawa odbierania dziecku ojca. NIKT! Nie jesteś boginią, Bogiem tym bardziej i krzywda MCO niech zawiśnie nad Tobą jak chmura gradowa. A w starą,opasłą wiedźmę dla Twojej satysfakcji na pewno się nie zmienię :p
K. oczywiście nie jest bez winy....................................normalny facet znalazłby wyjście z tej sytuacji.
A wszystko dlatego,że rozmawiałam i płakałam wczoraj z moim synem......