- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść.? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy.?
- Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika
Zapiski już nie nastolatki,a ciągle zbuntowanej baby :))) - A ty kto? - Dobra wróżka... - Z siekierą? - A widzisz jak ty mało wiesz o dobrych wróżkach?
Nie taki głupi ten miś ;o))
OdpowiedzUsuńBardzo lubię Kubusia Puchatka, chociaż nie zawsze umiem sama być tak spokojna i nie jestem jak on taka ostrożna :)
OdpowiedzUsuńDopiero człowiek po takiej "stracie" docenia kogo ma w domku!!!!KCBBBBBBM
OdpowiedzUsuńmądry ten misio...:*
OdpowiedzUsuńAga wiele mądrości zawiera Kubuś Puchatek i jest zapewne nie kończącą się literaturą dla wielu pokoleń.
OdpowiedzUsuńOstatnio czytałam Puchatka moim maleństwom.Z tym że oni płakali nad jego niedolami a ja się zaśmiewałam.
Aga mam nadzieję że powódź do ciebie nie dotarła,ale proszę zaszczepcie się przed syfem
Aga wiele mądrości zawiera Kubuś Puchatek i jest zapewne nie kończącą się literaturą dla wielu pokoleń.
OdpowiedzUsuńOstatnio czytałam Puchatka moim maleństwom.Z tym że oni płakali nad jego niedolami a ja się zaśmiewałam.
Aga mam nadzieję że powódź do ciebie nie dotarła,ale proszę zaszczepcie się przed syfem
niby takie proste......
OdpowiedzUsuńOstatnio ten wierszyk mnie prześladuje. aj aj aj Pozdrawiam Filozofka.blog.onet.pl
OdpowiedzUsuńTak,kiedy się kogoś kocha...tylko...niekiedy to w jedną stronę działa,bo reszta znika...tak czy inaczej...Kubuś Puchatek to z całą pewnością mądra książka,ale...i teraz mi się oberwie!!! ...ja nie lubię tej książki:(((((mam nadzieję,że nie jest źle,a przynajmniej nie tak strasznie jakby miało wyglądać...Wiesz...chmura burzowa z daleka wygląda znacznie gorzej niż z bliska,zwłaszcza kiedy na nią świeci słońce...Plotę...chyba jestem zmęczona,ale przejdzie mi :))) Miłego i spokojnego wieczoru :)
OdpowiedzUsuńMota ...mądra jesteś:)
OdpowiedzUsuńOkienko napiszę do Ciebie!
Momuś ...sama wiesz!
Filozofko zaraz do Ciebie przyjdę :)
Będzie blog na kluczyk, raczej... dojrzewam powoli. Jesteście dla mnie paką bliskich osób, nie wiem jak to się dzieje, ale się dzieje. Jak już
się zdecyduję dam znać.
Dosienko kochana, ja w 97 leczyłam się z grzybicy po pachy, a weszłam do wody po kolana!!!! Dziękuję bardzo, więcej nie wejdę nigdy! Taka skóra!
To prawda - jeśli ktoś kocha, nie odchodzi tak naprawdę; nie ma takiej opcji, żeby zostawić człowieka, który jest dla nas wszystkim :*
OdpowiedzUsuń:)))Napisz,napisz jeśli taka potrzeba:):):) Oooo!!!! Zdjęcie nowe w czołówce.Ładne,ładne:))))
OdpowiedzUsuńTo taka milośc jak głęboka przyjaźn kto tak jest kochany ten ma niebywałe życiowe szczęście:)))
OdpowiedzUsuń